Waar moet ik beginnen :-)

Chang Mai was top!, beetje te warm 43 graden in de middag maar ons zwembad heeft ons lekker afgekoeld. Toeristen, oud blank met jong thais, grote markten, lekker poolen, geweldige zipline door de jungle, cooking class, en gaan...Voordat we onze laatste weekjes op de eilanden gaan storten wilde we nog een geschiedenis moment inlassen en besloten dat in kanchanaburi te doen, de bekende river kwai en de brug die zoveel levens heeft gekost in de tweede wereld oorlog, waaronder ook heel veel Nederlanders. Het was even weer met beide beentjes op de grond terecht komen hoe goed we het hebben, en hoe vreselijk deze oorlog is geweest. Het museum met persoonlijke dagboeken, briefjes, foto's, gekerfde sigarettendoosjes, zelfgemaakte schaakstukken en persoonlijke video's van overlevenden heeft een diepe indruk gemaakt op ons. Tegenover het museum ligt een waanzinnig mooi onderhouden begraafplaats waar we even over heen wilden lopen, ook langs de graven van de 2900 Nederlanders die hier begraven liggen. Zoveel rijen graven, langs welke rij zal ik lopen dacht ik, verderop zag ik een grote zwarte vogel op een graf zitten en dacht okee, daar ga ik naar toe...de vogel vloog weg toen ik er bijna was, ik loop naar de steen, en kijk....staat mijn 'achter' naam erop, kippenvel!!..

Lieve behulpzamen mensen ontmoet, gekke mensen zitten overal, leuke tuktuk chauffeurs, lekker eten, heerlijke kamer met airco, en iedereen is een beetje in de Gloria want songkran is de dag erna, where are you gonne celebrate vraagt iedereen. Ze gaan het nieuwe jaar vieren, door middel van een waterfestival, de hele dag water over elkaar heen gooien voor geluk en een mooi nieuw jaar, hoe leuk! Het is erg droog op het moment in Thailand, en normaal duurt dit 7 dagen maar vanwege de droogte hebben ze het wat verkort en duurt het 3 dagen...we hadden al besloten dat we die dag weg zouden gaan via Bangkok naar Trat en dan met de boot naar Ko Chang, dus we dachten we merken het wel, dat hebben we geweten!..de nachttrein naar Bangkok was een hobbelspoor, geen oog dicht gedaan, 3 uur in mini bus, en ik maar meekijken met de chauffeur, het is feest, ze noemen het ook wel seven days of death vanwege de velen doden die in het verkeerd vallen, ik slaap dus niet. Yes, we zijn er. In Bangkok een buskaartje halen bleek onmogelijk te zijn, we hebben songkran zwaar onderschat :-), no bus, maybe tommorrow, bye, staan we daar, onwijs moe, gekkenhuis met overvolle bussen, backpack voelt als 40 kilo,busstation ruikt naar pis, Rob zegt, peukie?, en we lopen het station uit, daar staat een taxi chauffeur die zegt, taxi?..en ik maak een grapje, yes! To Trat please, how much? (Is nl 400 km verderop), ik ben moe dus begin sarcastisch te worden...hij zegt, okee 2500 bath, we kijken elkaar aan, dat is 75 euro, Rob zegt, 2000, hij zegt, okee!!..can we smoke in the taxi, no problem....WoW, we denken allebei hetzelfde, een jonge gozer, zou hij weten hoever Trat is?..we merken het wel, we stappen in, lekker koel windje van de airco en we steken een sigaret op...