The end..
4 mei 2016 - Schiphol, Nederland
Lieve allemaal,
Ten eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor de lieve en positieve berichten de laatste drie maanden, ik kan ook namens Rob spreken dat het ons super goed heeft gedaan. We zijn weer veilig thuis, en we moeten allebei weer in ons ritme komen, alsof we die hadden, en als we m hadden willen we het allebei veranderen...
Nu ik dit verhaal schrijf terwijl ik op m'n balkon zit te genieten van de zon, met trui, lange broek,sokken, twijfel ik om een muts op te doen...heb ik t koud, en het lijkt al weer lang geleden terwijl ik net twee dagen thuis ben.
De laatste twee weken hebben we genoten van het eiland Ko Chang, brommertje het eiland rond, lekker dobberen in zee, lezen, niksen, palmbomen, wit zand, een week al een huiskat die wachtte op ons als we thuis kwamen en bleef slapen, waardoor we steeds vroeger naar huis gingen, ja er wordt toch op ons gewacht, en denk ik aan onze laatste dag op het eiland, we dachten lekker de hele dag bij het luxe zwembad te zitten met een fruitshakie, maar het heeft de hele dag geregend!
Dus, op de kamer beetje kleding uitzoeken, Rob bezig met haar tattoo te bedenken, zitten we op bed...staat er een aap in de deuropening, wij schreeuwen in de hoop dat ie weggaat, laat ie toch ineens zijn tanden zien en een geluid kwam eruit...we springen van het bed richting de deur....een stok, een stok schreeuwt Rob, ik trek wat kledinghangers uit de kast waar we naast stonden en verdeel ze...ik dacht neeeee, m'n iPad, telefoon, paspoort..alles ligt op bed...dadelijk grijpt ie iets...Rob gooit haar kledinghangers naar m toe, hij wordt nog bozer en komt op ons af...we rennen allebei de kamer uit en ik sla de deur dicht, aap binnen, wij buiten...
Ik ga iemand halen zegt Rob en rent weg, ik doe de deur open en hij zit op het dressoir in onze 'Koffie' hoek, daar ligt ook mijn camera...hij kijkt om zich heen en pakt een zakje suiker en rent de deur uit...ik snel de balkon deur dicht, moest eerst nog de stoelen die de deur blokkeerde een zwieper geven en klaar!..Rob kwam inmiddels weer aangerend met twee Thaise mannen met allebei een lange stok...ik vertelde Rob wat er gebeurd was in de tussentijd, ze zei, dus geen suiker in m'n koffie morgen :-)
We zitten vol verhalen, en nieuwe ervaringen, waanzinnige mooie dingen gezien, enge dingen gedaan, inzichten gekregen, van tranen van het lachen naar tranen van verdriet, verschillende culturen gezien, mooie mensen leren kennen, te veel om op te noemen...
Ik maak nog een filmpje met alle hoogtepunten, en voor nu...tot snel!
Geen woorden voor de rest..heel goed gedaan!! en ik verheug me op de film ,verhaal en foto avond..haha!